Προβλήματα μπορεί να παρουσιαστούν ακόμα και μετά τον τοκετό:
Αιμορραγία
Σε ποσοστό περίπου 5% μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία μετά τον τοκετό. Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι άμεση και αποτελεσματική γιατί η απώλεια αίματος μπορεί να είναι μικρή και να μην προκαλεί ανησυχία αλλά μπορεί να είναι και σοβαρή και να φτάσει να είναι ακόμα και απειλητική για τη ζωή της γυναίκας. Ο μαιευτήρας πρέπει να εκτιμά, παρά τις δυσκολίες, την ποσότητα του αίματος που χάνεται μετά τον τοκετό και αντιμετωπίζει την κατάσταση, ανάλογα με τη σοβαρότητα της. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουμε ποια είναι η αιτία της αιμορραγίας ώστε να επέμβουμε αποτελεσματικά. Από τα πιο συνηθισμένα αίτια είναι η αδυναμία της μήτρας να συσπαστεί μετά τον τοκετό (ατονία), να υπάρχουν τραυματισμοί των γεννητικών οργάνων της γυναίκας, να έχει παραμείνει τμήμα του πλακούντα μέσα στη μήτρα και τέλος να υπάρχουν διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος.
Ατονία της μήτρας
Η ατονία της μήτρας συμβαίνει όταν η μήτρα δεν συσπάται μετά την έξοδο του πλακούντα. Έτσι δεν σταματά η απώλεια αίματος, και εμφανίζεται σοβαρή αιμορραγία. Οι συχνότερες αιτίες είναι όταν έχει γίνει αλόγιστη χρήση ωκυτοκίνης, σε δύσκολο και με μεγάλη διάρκεια τοκετό, ή όταν η μήτρα είχε μεγάλο μέγεθος κατά την εγκυμοσύνη (πχ, δίδυμα, μεγάλο έμβρυο κ.α.). Ο μαιευτήρας πρέπει να έχει την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία για να αντιμετωπίζει αυτές τις καταστάσεις με επιτυχία. Σπάνια, αν η κατάσταση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα, τότε γίνεται χειρουργική αντιμετώπιση που μπορεί σε κάποιες (ευτυχώς λίγες) περιπτώσεις να φτάσει μέχρι και την αφαίρεση της μήτρας, προκειμένου να σωθεί η ζωή της γυναίκας.
Τραυματισμοί του κόλπου
Κατά τη διάρκεια ακόμα και ενός απόλυτα φυσιολογικού τοκετού, μπορεί να γίνει ένας τραυματισμός κατά την έξοδο του μωρού. Οι ρήξεις στον κόλπο και τον πρωκτό πρέπει να αποκατασταθούν με προσοχή για να αποφύγουμε μελλοντική ακράτεια αερίων και κοπράνων αλλά και προβλήματα κατά την σεξουαλική ζωή της γυναίκας. Οι τραυματισμοί του κόλπου αποκαθίστανται εύκολα από ένα μαιευτήρα που έχει εμπειρία και συνήθως δεν δημιουργούν προβλήματα. Σπάνια μπορεί να δημιουργηθούν συρίγγια ή αιματώματα. Ο τραυματισμός της κλειτορίδας είναι αρκετά πιο σπάνιος αλλά οδηγεί σε μεγάλη απώλεια αίματος, ενώ πρέπει να δίνουμε προσοχή στην προστασία της ουρήθρας κατά την τοποθέτηση των ραμμάτων. Οι ρήξεις του τραχήλου είναι και αυτές σπανιότερες και οφείλονται συνήθως σε χειρισμούς κατά τον τοκετό ή σε δυσχερή τοκετό. Αν ο προσεκτικός μαιευτήρας, κατά τον έλεγχο της μήτρας μετά τον τοκετό, αναγνωρίσει ότι υπάρχουν τέτοιες ρήξεις τότε μπορεί να τις αντιμετωπίσει τοποθετώντας ράμματα. Αιματώματα, ρήξη της ουροδόχου κύστης και συρίγγια εμφανίζονται σπάνια. Η ρήξη της μήτρας είναι μια πολύ σοβαρή, αλλά ευτυχώς σπάνια επιπλοκή. Είναι συχνότερη σε γυναίκες που έχουν κάνει παλαιοτέρα καισαρική τομή ή άλλη χειρουργική επέμβαση στη μήτρα και προσπαθούν να γεννήσουν το επόμενο παιδί τους με φυσιολογικό τοκετό (VBAC). Επίσης μπορεί να οφείλεται σε υπερβολική χορήγηση ωκυτοκίνης, ή σε μεγάλου μεγέθους έμβρυα που δεν χωρούν να γεννηθούν φυσιολογικά (δυσαναλογία). Όταν γίνει ρήξη μήτρας προσπαθούμε με επείγουσα καισαρική τομή να σώσουμε εάν είναι δυνατόν το έμβρυο και να σταματήσει η αιμορραγία που απειλεί τη ζωή της μητέρας. Σε αρκετές περιπτώσεις με ρήξη μήτρας φτάνουμε αναγκαστικά και σε αφαίρεση της μήτρας για να σωθεί η ζωή της μητέρας.
Κατακράτηση του πλακούντα
Η κατακράτηση του πλακούντα συμβαίνει όταν μετά από τον τοκετό ο πλακούντας, ή κάποιο κομμάτι του, δεν ξεκολλήσει και μείνει κολλημένο στη μήτρα. Μπορεί να οφείλεται σε παθολογική πρόσφυση του πλακούντα (συμφυτικός, στιφρός και διεισδυτικός πλακούντας). Οι καταστάσεις αυτές είναι σχετικά σπάνιες (1:7000 τοκετούς) και εμφανίζονται συχνότερα σε πολύτοκες και σε περιπτώσεις προδρομικού πλακούντα ή όταν έχουν προηγηθεί παλαιοτέρα επεμβάσεις στη μήτρα (πχ καισαρική τομή, αφαίρεση ινομυωμάτων κλπ). Ο πλακούντας πρέπει να ελέγχεται αμέσως μετά την έξοδο του. Αν παραμείνει μέσα στη μήτρα κάποιο κομμάτι του, τότε μπορεί να έχουμε αιμορραγία και λοιμώξεις. Αν ο πλακούντας δεν έχει αποβληθεί ολόκληρος, ο μαιευτήρας πρέπει να εξετάσει τη μήτρα, να αποκολλήσει και να αφαιρέσει το κομμάτι του πλακούντα, υπό αναισθησία.
Εκστροφή της μήτρας
Η εκστροφή της μήτρας είναι όταν η μήτρα αναστρέφεται και βγαίνει έξω από τη σχισμή του αιδοίου. Είναι μια πολύ επικίνδυνη επιπλοκή, αλλά ευτυχώς είναι παρά πολύ σπάνια (1:50.000 τοκετούς). Για την αποκατάσταση της ο γυναικολόγος πρέπει να επαναφέρει τμε ειδικό χειρισμό τη μήτρα μέσα στην κοιλία και να παρακολουθήσουμε με προσοχή την πορεία της γυναίκας για πολλές ώρες.
Διάσταση της ηβικής σύμφυσης
Τέλος η διάσταση της ηβικής σύμφυσης εκδηλώνεται με πόνο και δυσκολία στο βάδισμα. Η διάγνωση τίθεται με την ψηλάφηση της ηβικής σύμφυσης, την ακτινογραφία πυέλου και από το χαρακτηριστικό περπάτημα της γυναίκας.
Διαβάστε ακόμα: